The Middle Kingdom

De Rode panda, ook wel bekend als de kleine panda, is een schattig dier met een roodbruine en witte vacht, behendig levend in de bossen van de Himalaya en Azië, symbool van biodiversiteit en de kwetsbaarheid van bergecosystemen.

Deze grote hertensoort was tot recent in het wild uitgestorven en overleefde een periode alleen in gevangenschap.

Het werd (voor het westen) ontdekt in 1865 door pater Armand David, een Franse missionaris en naturalist, die, toen hij zich op de muur van het keizerlijke jachtgebied bij Peking had gehesen, een kudde zag. Enkele exemplaren werden moeizaam naar Europa gestuurd, wat de soort redde, omdat de voorraad van het keizerlijk paleis werd gedecimeerd door een overstroming en vervolgens gedood en opgegeten door Japanse en Europese troepen tijdens de Bokseropstand.

Deze semi-aquatische zoogdieren vertonen speels gedrag, genietend van waterpret en tonen indrukwekkende behendigheid tijdens het jagen op vissen en schaaldieren.

Helaas is de populatie van de Gladde Otter bedreigd door habitatverlies en watervervuiling, wat het belang van conservatie benadrukt om deze charismatische wezens en hun vitale rol in aquatische ecosystemen te behouden.

De Gibbon met Gele Wangen, net als alle gibbonsoorten, valt op door de lengte van zijn armen en handen, in verhouding tot zijn lichaam en benen: hij beweegt zich met buitengewone behendigheid van tak naar tak in het bladerdak en komt maar zelden op de grond.

De Gibbon met Gele Wangen is monogaam: hij vormt een stabiele familiegroep met een vrouwtje en 2 of 3 jongen, die heersen over een territorium van enkele vierkante kilometers.

De tonkinlangoer, ook wel Françoislangoer genoemd – naar een Franse consul Auguste François (1857-1935) gestationeerd in het zuiden van China van 1899 tot 1904 – is een primaat met een zijdeachtige, zwarte vacht met als kenmerkende eigenschap een band van witte haren, die lijken op lange bakkebaarden. Hij leeft in groepen van gemiddeld een twaalftal individuen.

De wijfjes leiden de groep en brengen gezamenlijk de jongen groot. Om gerust te kunnen slapen, ver weg van roofdieren, zoeken deze apen hun toevlucht tot de talrijke grotten die zijn ontstaan door de regen in de kalksteenkliffen.

De Aziatische Zwarte Beer wordt ook Kraagbeer genoemd wegens de bos witte haren op zijn borst, in “V”-vorm, dat sterk contrasteert met zijn zwarte vacht.

Deze soort leeft in de bossen van bergachtige gebieden (met name in de Himalaya), op grote hoogte (3.000 m) in de zomer en komt naar beneden om te overwinteren in de valleien.

Een volwassen mannetje kan bijna 2 meter lang zijn en 200 kg wegen, het wijfje is kleiner

De Gouden Takin is een herkauwer van de onderfamilie van de geitachtigen of bokken (Caprinae) die in het hooggebergte leeft.

Met zijn grote snuit (die helpt om de ijzige berglucht te verwarmen die hij inademt) en zijn kleine achterwaarts gerichte hoorns lijkt hij een beetje op de Afrikaanse Gnoe.

Deze prachtige katachtige is een dier uit het hooggebergte van Azië dat in staat is om op grote hoogte te leven en om er de strenge winters te doorstaan dankzij zijn dikke vacht.

Zijn roomgrijze vacht met lichtgele en beige vlekken met een zwarte ring vormt een uitstekende camouflage, vooral in het besneeuwde onderhout in de winter. Zijn poten zijn groot met behaarde kussentjes als bescherming tegen de koude.

De Sneeuwpanter kan een lengte van meer dan 1m20 bereiken met bovendien een lange staart van 1 meter die helpt om zijn evenwicht te bewaren wanneer hij zich op rotsachtige kliffen verplaatst om zijn prooien te achtervolgen.

Dit zoogdier woont in de bomen van grote wouden, gaande van het Indische Assam en Indochina tot de Indonesische archipel.

De Beermarter is een omnivoor: soms vangt hij kleine prooien zoals knaagdieren of zelfs vissen, maar doorgaans eet hij plantaardig voedsel. Hij is dol op fruit en verspreidt hun zaadjes via zijn uitwerpselen. Het wijfje zou in staat zijn om de ontwikkeling van haar embryo’s aan te passen in periodes van voedseloverschot. Een erg zeldzame eigenschap bij zoogdieren.