De rol van de vocalisaties van katachtigen voor in situ behoud en ex situ welzijn
Dit onderzoek wordt uitgevoerd door Rosaria Santoro, een doctoraatsstudent in Conservation Biology aan de Manchester Metropolitan University. In 2022 won ze de Pairi Daiza Foundation Grant for Biodiversity and Conservation Research, een onderzoeksbeurs ter waarde van € 2.500, toegekend in samenwerking met de Royal Belgian Zoological Society, met als doel het ondersteunen van het werk van een jonge onderzoeker op het gebied van biodiversiteitsbehoud. Haar project is gericht op het bestuderen van de vocalisaties van verschillende soorten katachtigen met behulp van bioakoestische technieken om enerzijds de telling van katachtigen in het wild te verbeteren, en anderzijds hun welzijn in dierentuinen te optimaliseren. Passieve akoestiek is een steeds vaker gebruikte methode voor het monitoren van dieren in het wild aan de hand van geluidsopnamen. Op het terrein geplaatste recorders leggen gedurende een bepaalde periode akoestische gegevens vast. Deze gegevens worden vervolgens geanalyseerd om de gezochte informatie (zoals dierengeluiden) te extraheren. Gezien de uitdaging van het tellen van katachtigen op basis van waarneming in het wild, zou passieve akoestiek veel voordelen kunnen opleveren voor het in situ behoud van deze soorten. Bovendien maakt het gelijktijdige gebruik van meerdere recorders het mogelijk om dieren te lokaliseren (triangulatie). Het verkrijgen van nauwkeurige gegevens over het aantal, de dichtheid en de locatie van katachtigen zou waardevol zijn voor hun in situ behoud.
Vocalisatie als verrijkingsmateriaal in dierentuinen
Bij verschillende soorten zoogdieren is aangetoond dat ze in staat zijn om vocalisaties van verschillende individuen te onderscheiden. Of dit ook het geval is bij katachtigen is nog niet bekend. Om deze vraag te beantwoorden, zal de onderzoekster opnames van vocalisaties van bekende en onbekende soortgenoten afspelen in de verblijven van verschillende katachtigen, en hun gedragsreactie observeren. Naast een beter begrip van de communicatie bij katachtigen, kan het afspelen van opnames van vocalisaties van andere dieren ook verrijkend zijn voor de katachtigen, en kan dit worden geïntegreerd in het verrijkingsprogramma voor katachtigen in dierentuinen.