Tasmaanse Duivel

De Tasmaanse Duivel is het grootste vleesetende buideldier sinds de verdwijning van de Tasmaanse tijger, in 1936. Hij is ongeveer een meter groot, de staart inbegrepen, met een gemiddeld gewicht van 8 kg.

Hij jaagt vooral ’s nachts en is een opportunist. Zijn menu varieert naargelang de beschikbaarheid: hij jaagt op kleine kangoeroes en Wombats, maar eet ook aas, vogels, vissen, insecten, reptielen, …

In verhouding tot zijn grootte heeft dit zoogdier zeer krachtige kaken waarmee hij prooien kan verscheuren en grote botten kan breken.

Na een dracht van een maand nestelen de kleintjes, die vroegtijdig geboren worden, zich in de buidel van hun moeder om zich verder te ontwikkelen gedurende 3 maanden. Daarna komen ze eruit (zonder er opnieuw in te gaan, in tegenstelling tot kangoeroes) om nog gedurende 3 maanden in het nest te blijven.

Sinds 1996 wordt deze soort getroffen door een virale ziekte die ontaardt in een kwaadaardige gezichtstumor. De helft van de wilde populatie, die wordt geschat op 20 tot 70.000 exemplaren, zou hierdoor omgekomen zijn. De soort is dus bedreigd, maar Australië heeft beschermende maatregelen genomen.