Kerkuil

De kerkuil is een nachtelijke roofvogel met een lengte van bijna 40 cm en een spanwijdte van ongeveer 1 meter. Hij heeft een kenmerkende hartvormige gezichtsschijf, een verenkleed dat wit is op de buik en bruin met gele spikkels op de rug en vleugels.

Zijn poten zijn bevederd tot aan de klauwen. Zijn vleugelveren hebben een zachte rand en een dons dat geluid absorbeert, zodat hij geluidloos vliegt en zo zijn prooien, voornamelijk kleine knaagdieren, kan verrassen.

Deze vogel is zeer nuttig op het platteland, ondanks zijn slechte reputatie in het verleden; zijn verontrustende aanblik, zijn krassende kreten en zijn nachtelijke activiteit op zolders en in klokkentorens maakten goedgelovige mensen bang en de kerkuil werd beschouwd als een onheilsbode. Om dit onheil af te wenden, werd hij tot nog niet zo lang geleden gedood en vastgenageld op de deuren van schuren…

De kerkuil is sedentair: hij brengt de winter door zonder te trekken. Hij nestelt op de grond of in nissen in torens en schuren, waar hij 4 tot 13 eieren legt die uitkomen na ongeveer 2 weken. Er werd reeds waargenomen dat oudere kuikens vaak hun restjes aan jongere kuikens gaven, wat een zeldzaam gedrag is bij vogels.

• Naam: Kerkuil
• Latijnse naam: Tyto alba alba
• Oorsprong: Europa, Noord-Afrika, het Midden-Oosten
• IUCN-status: Veilig
• Cites: Appendix II