Alpaca

Net als de drie andere soorten Zuid-Amerikaanse kameelachtigen (de lama, de vicuña en de guanaco) is de alpaca afkomstig van de hoogvlakten van de Andes. Eeuwen geleden werd hij door de mens gedomesticeerd. Het bewijs daarvan zien we in de precolombiaanse kunst, waar het dier veelvuldig wordt afgebeeld. Wilde alpaca's bestaan dus niet. Met zijn één meter schouderhoogte is de alpaca te klein om als trek- of lastdier te dienen. Hij wordt dan ook voornamelijk gefokt om de opmerkelijke kwaliteit van zijn fijne, soepele wol. Daarnaast wordt ook zijn vlees gegeten.

Hij leeft in een kleine kudde, met aan het hoofd een dominant mannetje, vergezeld van enkele wijfjes en hun nakomelingen. De alpaca graast in het hooggebergte en beschikt, net als de andere kameelachtigen, over een complexe maag. Die is verdeeld in drie compartimenten, waardoor hij zo veel mogelijk voedingsstoffen kan halen uit zijn schrale voedsel, dat bestaat uit gras en planten.

Vergeleken met andere dieren van zijn kaliber eet hij dus zeer weinig: amper één kilo per dag. Na een lange dracht van elf maanden werpt het wijfje één, in zeer zeldzame gevallen twee jongen. Tip: val hem niet lastig, want net als sommige lama's durft hij al eens te spuwen…